American Stafford kenmerken

American Staffords kennen een slechte reputatie, globaal genomen. Niet zo verwonderlijk wanneer je de soms dramatische berichtgevingen leest in de media. Wéér een Stafford die de eigen baas aangevallen heeft, een voorbijganger is aangevlogen, of nog erger: een kind heeft aangevallen. Zijn Amerikaanse Staffords gevaarlijk voor mens en dier?

Op dit moment werkt minister Schouten aan een registratiesysteem waar o.a. een lijst van alle bijtincidenten wordt bijgehouden, veroorzaakt door hoogrisicohonden. Ook wordt er gewerkt aan een fokverbod op hoogrisicohonden.

Gedrag en omgang met een Amerikaanse Stafford

Wijzelf hebben 2 honden: een vrouwtje (Bordercollie) van bijna 15 jaar en een reu van 10 jaar, kruising labrador/ American Stafford.

Tussen de twee honden is het vrouwtje duidelijk de baas; als oudste en als degene die het langste bij ons woont. Daarnaast hebben we meerdere malen op Staffords gepast, beide teefjes. Hartelijke honden zonder enkel probleemgedrag.

Problemen ontstaan bij een slechte baas, of bij een slecht verleden. Hardhandig, verwaarlozing, de hond opruiend en de hond als “macho”-verlengstuk gebruikend. Wat kun je doen om problemen met Staffords te voorkomen, zodat je er een fijne familiehond aan hebt?

Je hond vriendelijk, maar duidelijk behandelen.
Trekt hij, dan kun je een anti-trek halsband kopen.

Geen spellen spelen waaruit agressie kan voortkomen; trekken met een touw e.d (krachtmeting tussen jou en de hond) Ze kunnen steeds fanatieker worden.
Wel doen: met een bal gooien/ met de balwerper – op een veld waar geen andere honden lopen. Het wil nog wel eens voorkomen dat een andere hond de bal van jouw hond pakt. Hier kan ruzie uit ontstaan… Komt er een andere hond aan, grijp dan gauw zelf de bal en houd die even bij je.
Geef je hond tijdens het wandelen een speeltje mee; een touw of bal. Dit kan hij de hele wandeling in zijn bek meedragen.
Loop zoveel mogelijk aangelijnd, en gebruik een rolriem, zo heeft hij nog veel bewegingsruimte.
Praten tegen je hond, korte zinnen die je vaak gebruikt zoals: ‘we gaan lopen!’ – of ‘waar is je bal?’ (onze hond gaat dan echt zoeken).
Eigen ligplek geven/ eigen mand.
Dagelijks minimaal 1 wandeling van 1 uur maken.
Zorg dat je hond een tevreden dier is: natje en droogje op vaste tijden, evenals wandeling.
Probeer ook nieuwe wandelroutes uit. Je American Stafford leeft helemaal op bij in nieuwe plekken (zoveel nieuwe geuren en indrukken!)

Probleemhonden. Is een Amerikaanse Stafford gevaarlijk?

Alles valt of staat met het karakter van de hond (en dat van de baas). Is hij soms dreigend (grommen, blaffen) naar mensen, of naar jou als baas, dan voelt dat niet oké. Zo hebben wij 1 dag een Stafford in huis gehad die naar ons bleef grommen toen wij hem van de bank wilde halen. Onbetrouwbaar en dominant, dat hij meende zich dit gedrag te kunnen veroorloven. Daarnaast ging vreselijk tekeer toen er iemand langs kwam die met krukken liep. Een signaal dat hij in zijn verleden wel eens geslagen zou kunnen zijn met een stok. Dit is het type Amerikaanse Stafford wat een duidelijke baas nodig heeft om te zien of hij nog op lange termijn te corrigeren valt. Is dit niet het geval, dan is dit een onbetrouwbare (en dus gevaarlijke) Amerikaanse Stafford. Een dergelijke hond kan waarschijnlijk (helaas) beter inslapen vanuit veiligheidsoverwegingen.

Let daarnaast altijd op met kinderen. Zij kunnen onverwachtse bewegingen maken en daardoor als indringers worden gezien die gepakt moeten worden (sommige Am. Staffords reageren schijnbaar zo, die van ons juist het tegenovergestelde; hij is gek op kinderen). Laat je hond gewoon nooit los lopen en zorg ervoor dat zich een dergelijke situatie nooit kan voordoen. Laat daarnaast kinderen nooit alleen met je hond.

Amerikaanse Staffords moeten, mijns inziens, niet specifiek met ‘harde hand’ aangepakt worden, om aan te tonen dat jij als baas boven hen staat. Een stabiele baas, die zijn/haar Stafford als vriend ziet, die duidelijk communiceert naar de Stafford en ferm optreedt wanneer nodig, die er plezier in heeft om met de Stafford op uit te trekken, die van zijn hond geniet en die als baas geen agressieve houding naar anderen heeft, heeft naar mijn idee een succesvolle kans op een goede band met zijn Stafford en reduceert de kans op bijtincidenten, of ander soort incidenten ben ik van mening.

Daarnaast is het hebben van 2 honden, waaronder een zgn. ‘alfateef’ een pre. Deze alfateef is de baas van de roedel (ook al bestaat deze roedels slechts uit haarzelf en de andere hond). De alfateef corrigeert de Stafford wanneer deze ‘wangedrag’ vertoont, zoals blaffen naar het baasje, en is hem van nature de baas.

Natuurlijk hangt e.e.a. samen met het karakter van de hond en wat deze in een eventueel onbekend verleden heeft meegemaakt. Wie een stabiele Stafford in huis neemt, en hem stabiliteit, rust en harmonie biedt -en hem vooral ook begrijpt, het zijn intelligente honden- zou mijns inziens geen probleemhond creëren; hoewel garanties natuurlijk nooit gegeven kunnen worden.

Vasthouden aan rituelen.

Rituelen zijn voor honden vaak erg belangrijk. Om te zorgen dat je geen ontevreden hond krijgt, respecteer je de rituelen die zijn ontstaan tussen jullie (altijd een hondenkoekje na het lopen bijvoorbeeld, of altijd eten voordat je zelf eet/ of juist daarna. Honden zijn wat dat betreft een tikje autistisch; afwijken van verwachtingspatronen schept frustratie.

Geen waakhond functie laten vervullen

Een Stafford mag naar mijn idee nooit fungeren als waakhond, rond huis en tuin. Hij mag mensen niet zien als potentiële indringers. Mensen zijn oké en leuk, hij mag dus nooit ‘boven een mens’ staan. Vanzelfsprekend zal ook een Stafford een inbreker niet onberoerd laten, maar dan hebben we het echt over een vreemde indringer in je huis, die daarbij een nerveuze indruk zal maken.

Essentieel vind ik is dat een Stafford mensen vriendelijk gezind is. Lopen we op straat, dan begint hij gezellig te kwispelen zodra we mensen tegemoet lopen. Hij heeft bijna uitsluitend positieve ervaringen met mensen, daarom gedraagt hij zich ook niet als ‘waakhond’ in onze tuin. Hij blaft bijvoorbeeld niet als hij buren hoort.

American Stafford, Probleemgedrag met andere honden.

Zo mensvriendelijk als onze Stafford (half Stafford overigens en gedeeltelijk Labrador) is, zo wantrouwend is hij naar sommige -hem onbekende- imponerende reu’s. Dat is lastig. Tegenwoordig gaat het echter al een stuk beter. Hoe dat komt? Wij krijgen steeds vaker honden te logeren, waaronder reutjes. Bij sommige reutjes, zoals de Duitse Herdershond van een kennis, gedroeg Max zich vijandig. Dit kan in het karakter zitten van een American Stafford.

Ik raad iedereen aan met zijn of haar Stafford op hondentraining te gaan, zodat deze niet alleen beter leert luisteren, maar vooral kan socialiseren met andere honden en de ervaring opbouwt dat andere honden leuk en oké zijn.

Deze Duitse Herder is overigens zeer relaxed en gedraagt zich verre van vijandig. Beiden hebben we tijdens diverse ontmoetingen apart gehouden (één hond op de gang, de andere in de woonkamer en vice versa). Natuurlijk kregen zij ‘lucht’ van elkaar. Op een gegeven moment hebben wij hen stukje bij beetje kennis laten maken en lieten wij beiden los. Onze hond sprong direct op hem af. De Duitse Herder liet het begaan. De aanvaring duurde slechts enkele seconden. Vanaf dat moment kan onze Stafford normaal overweg met deze Duitse Herder en reageert hij buiten ook nog eens veel rustiger op Herdershonden.

Doordat wij regelmatig honden van anderen thuis ontvangen (de familie zit vol met honden), merkt en leert Max steeds meer dat grote reu’s juist leuk kunnen zijn en dat imponerende reu’s niet per definitie vijandig zijn. Zo heeft hij nu vele ‘hondenvrienden’ gemaakt, waaronder Labradors (zijn favoriete honden), maar ook kleine Jack Russels, of Maltezers en dergelijke.

Kleine hondjes vormden sowieso nooit een probleem. Het waren de X-size honden waarbij de nekharen soms overeind gingen staan. Dit is nu ontzettend geminimaliseerd. Socialiseren kan dus zeer goed werken.

Onze kruising American Stafford/ Labrador Max, met een van zijn 'beste hondenvrienden'.

Onze kruising American Stafford/ Labrador, met een van zijn ‘beste hondenvrienden’ Spooky – een reu die altijd tegen hem aankruipt.

American Stafford; intelligent en gevoelig

Max begrijpt veel woordcombinaties. Zoals je een peuter woordcombinaties kunt leren te begrijpen, zo kan dit ook met sommige honden. Zijn we in onze tuin en wil ik hem iets aanwijzen door de tuindeur – ‘kijk, daar ligt je bal Max’ – dan kijkt hij op het terras om zich heen. ‘Nee, kijk binnen Max’ antwoord ik hem. Hij kijkt direct naar binnen en pakt direct zijn bal. Ik communiceer doorlopend met hem op deze manier.

Afsluiten laat hij zich moeilijk, dat wil zeggen: laat ik hem ’s ochtends vroeg even een half uur met onze andere hond ‘opgesloten’ in de zeer ruime woonkamer (omdat ik mijn zoon naar school moet brengen) dan poept en piest hij uit protest in onze woonkamer. Onacceptabel. Streng trek ik hem bij thuiskomst aan zijn halsband naar de ‘plek des onheils’. Hij voelt de bui al hangen. Ik reageer rustig maar duidelijk kwaad, terwijl ik zijn snuit vasthoud en hem streng aankijk.

Dit ritueel heeft hij zelfs eens 4 dagen achter elkaar volgehouden. “Protest-poepen” in huis. De vierde dag trok ik hem aan zijn halsband weer naar de poepplek en daar heb ik hem een klap op zijn snuit gegeven (neus, gevoeligste plek), zijn snuit bijna in de hoop geduwd en heel boos FOEI MAX, FOEI! geroepen. Hij kroop weg. Later heeft hij dit niet meer gedaan. Bij grote uitzondering kan hij dus wel eens een tik verwachten: alleen als het voor hond en baas duidelijk “echt heel fout was”

Waardoor ontstaat dit gedrag?

Anderzijds is het interessant om te kijken naar het waarom. Waarom protesteert hij? Het antwoord werd me duidelijk. Hij wil graag bij de voordeur zitten, zodat hij naar buiten kan kijken om mij op te wachten. Ik heb het ritueel dus omgegooid en laat hem voortaan bij de voordeur wachten. Probleem opgelost: baas en hond zijn weer tevreden.

Dit is een hond die de stemming van zijn baas aanvoelt en hierop anticipeert. Het is een hond die zeer veel begrijpt. Een hond altijd om een paal/ boom heenloopt, of uiterst correct terugloopt vanuit de struiken. Een hond die begrijpt dat wij zijn winden vinden stinken(!) en snel wegloopt als hij er een moet laten. Meneer slaapt zelfs op bed. Een super slim, betrouwbaar en lief dier: een uit duizenden!

Tag Archives: American Stafford kenmerken

Gedrag en omgang American Stafford